Η Ο.Λ.Σ.Α. μπορεί να βοηθήσει ένα χωριό όπως η Ανεμώτια.

            

Παναγιώτης Λασκαρίδης

           Πες μας λίγα λόγια για εσένα..

         Είμαι ο Παναγιώτης Λασκαρίδης, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, αλλά κατάγομαι από τη Λέσβο και συγκεκριμένα από την Ανεμώτια, όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν και οι δύο μου γονείς.

 Επισκέπτεσαι συχνά την Ανεμωτια;

Ο χρόνος μου λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων είναι περιορισμένος, όμως με την πρώτη ευκαιρία προσπαθώ να επισκέπτομαι την Ανεμώτια. Tο να βρίσκομαι στον τόπο καταγωγής μου παρέα με συγγενείς, συγχωριανούς και φίλους με κάνει να αισθάνομαι όμορφα και με χαλαρώνει από την πίεση της Αθήνας και την ρουτίνα της καθημερινότητας.

Τι σημαίνει για σένα η Ανεμώτια;

         Η Ανεμώτια για εμένα δεν είναι μόνο ένα γραφικό, αμφιθεατρικό χωριό, αλλά είναι το χωριό μου. Μπορεί να μην γεννήθηκα εκεί, αλλά έμαθα να αγαπάω τον τόπο αυτόν, γιατί στην πραγματικότητα την καταγωγή μας την κουβαλάμε μέσα μας, βρίσκεται σε όλα αυτά που μας έμαθαν να αγαπάμε, στις ιστορίες που μας διηγήθηκαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας και εν τέλει στον τρόπο που μας μεγάλωσαν. Στην Ανεμώτια πέρασα μεγάλο κομμάτι των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων και το χωριό αυτό είναι απόλυτα συνδεδεμένο στο μυαλό μου με όμορφες μνήμες ξεχωριστές εικόνες και σπάνια αρώματα. Εκεί πέρασα όλα μου τα καλοκαίρια και όχι μόνο, και δεν μπορεί παρά να κατέχει πάντα για εμένα η Ανεμώτια μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. 

          Τι σε παρακίνησε να ασχοληθείς με τα του νησιού;

         Από παιδί θυμάμαι τους γονείς μου να μου μιλούν για αγάπη για τον τόπο που μεγάλωσα, με έμαθαν να αγαπάω και εγώ αυτόν τον τόπο και τις παραδόσεις του και φτάνοντας σήμερα στην ηλικία που είμαι, θέλω και εγώ με την σειρά μου να τις κρατήσω ζωντανές και να τις μεταδώσω στις επόμενες γενιές. Εικόνες αναμνήσεις, ήθη και έθιμα του τόπου μου, ώστε να διατηρηθεί ζωντανό ένα κομμάτι του πολιτισμού μας. Ένας σημαντικός λοιπόν λόγος, που ασχολήθηκα με τα του νησιού μας, ήταν γιατί θέλω να νιώσουν όλοι οι νέοι του νησιού μας τόσο περήφανοι γι' αυτόν τον τόπο, όσο νιώθω και εγώ.

Ποιὀ είναι αυτό που σε κάνει τόσο περήφανο για το νησί μας;

Το νησί μας έχει να επιδείξει ξεχωριστή φυσική ομορφιά και φέρει μεγάλη ιστορία και πλούσια πολιτιστική κληρονομιά. Οι άνθρωποι ξεχωρίζουν γιατί είναι περήφανοι, φιλόξενοι κι ανοιχτόκαρδοι. Εμένα προσωπικά με κάνει περήφανο που ξέρω πως ο τόπος μου άπλωσε το χέρι του στους διωγμένους γείτονες μας από τη Μικρασιατική καταστροφή, τους έβαλε στα χωριά μας, στα σπίτια μας, στις οικογένειες μας. Έδειξε και δείχνει ένα πρόσωπο ανθρωπιάς και δίνει απλόχερα βοήθεια σε όποιον την έχει ανάγκη. Με κάνει περήφανο να γνωρίζω πως από τα αρχαία ακόμα χρόνια μέχρι και την νεότερη ιστορία, σ αυτόν τον τόπο αναδείχτηκαν άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, από τους λυρικούς ποιητές, όπως τη Σαπφώ, τον Αλκαίο, τον Αρίωνα και τον Τέρπανδρο μέχρι τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Στρατή Μυριβήλη, τον Ηλία Βενέζη , τον Θεόφιλο κ.α., που η προσφορά τους στον πολιτισμό ολόκληρης της Ελλάδας αλλά και παγκοσμίως είναι ανεκτίμητη. 

         H υποψηφιότητά σου στην Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (Ο.Λ.Σ.Α.)  πώς προέκυψε;

         Η υποψηφιότητά μου ως απλό μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (Ο.Λ.Σ.Α.) ήταν πράγματι κάτι που ήθελα και το είχα σκεφτεί, για όλους τους λόγους που σας προανέφερα και συσσωρεύονται σε μία απλή φράση «η αγάπη μου για το νησί μου». Η εκλογή μου όμως ως πρόεδρος της Ο.Λ.Σ.Α. ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί. Η επαγγελματικές μου υποχρεώσεις είναι αρκετά απαιτητικές και δεν μου αφήνουν πολλά περιθώρια ελεύθερου χρόνου. Παρ' όλα αυτά όταν, μετά από την ξαφνική παραίτηση του προηγούμενου προέδρου, τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους και μου ζήτησαν να αναλάβω την προεδρία, μου ήταν δύσκολο να αρνηθώ να προσφέρω την βοήθεια μου, βλέποντας την Ο.Λ.Σ.Α. να έχει μείνει εκτεθειμένη σαν ακυβέρνητο καράβι, σε μία περίοδο μάλιστα που εκκρεμούσαν πολλά, δύσκολα και φλέγοντα ζητήματα, τα οποία καταφέραμε πράγματι σε σύντομο χρονικά διάστημα, άλλα να λύσουμε και άλλα να δρομολογήσουμε.

          Ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (Ο.Λ.Σ.Α.) ποιοί είναι οι στόχοι σου σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο;

         Όταν μιλάμε για μία Ομοσπονδία, δηλαδή για μία συλλογικότητα, δεν μπορεί να μιλάμε για ατομικού στόχους παρά μόνο για συλλογικούς. Η Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (Ο.Λ.Σ.Α.) είναι η φωνή όλων των Λεσβιακών Συλλόγων, δεν αποτελείται ουσιαστικά από ένα Διοικητικό Συμβούλιο  15 ανθρώπων αλλά από όλους τους Συλλόγους των χωριών του νησιού μας. Μόνη της η ΟΛΣΑ δεν υφίσταται, η δύναμή της είναι οι Σύλλογοι της, αλλά και οι Σύλλογοι με μία ισχυρή Ο.Λ.Σ.Α. γίνονται πιο ισχυροί. Συνεπώς αυτή η σχέση Ο.Λ.Σ.Α. και Συλλόγων είναι μία σχέση αμφίδρομη.

         Όραμα μου είναι η συνεργασία όλων των συλλόγων σε μία κοινή προσπάθεια πολιτιστικής και κοινωνικής δράσης ώστε να μπορέσουμε να συμβάλουμε στην επίλυση προβλημάτων και την πρόοδο του νησιού. Η Ο.Λ.Σ.Α. διαχρονικά είχε καίριες παρεμβάσεις για φλέγοντα ζητήματα του νησιού.

         Μπορεί η Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (Ο.Λ.Σ.Α.) να βοηθήσει χωριά όπως η Ανεμώτια με κάποιον τρόπο και αν ναι πώς;

         Σκοπός της Ομοσπονδίας Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (Ο.Λ.Σ.Α.) είναι να βοηθάει όλο το νησί μας, από τη στιγμή που όλα γίνονται προς όφελος του νησιού αυτόματα επωφελείται και κάθε χωριό ξεχωριστά. Εννοείται πως η Ο.Λ.Σ.Α. μπορεί να βοηθήσει ένα χωριό όπως η Ανεμώτια, όπως μπορεί να βοηθήσει και κάθε χωριό και αυτό είναι εν τέλει ο σκοπός της. Για να μπορούμε να πούμε πως βοηθάμε και προβάλουμε το νησί, αυτό θα γίνει μόνο μέσω των χωριών του, που το αποτελούν. Όπως η Ο.Λ.Σ.Α. δεν είναι τίποτα χωρίς τους Συλλόγους της, έτσι και το νησί δεν είναι τίποτα χωρίς τα χωριά του.

         Η νέα γενιά ασχολείται με δράσεις και έθιμα του τόπου μας εδώ στην Αθήνα;

         Είναι γεγονός πώς με τους συλλόγους ασχολούνται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, αυτό ίσως να έχει και κάποια λογική εξήγηση, ίσως με το πέρασμα των χρόνων να εκτιμάς περισσότερο αυτά που οι νέες γενιές θεωρούν δεδομένα. Αυτό είναι και ένα σπουδαίο κίνητρο, το να μπορέσουμε να προσελκύσουμε νέους ανθρώπους να ασχοληθούν ή μάλλον για να το θέσω καλύτερα να παρακινήσουμε νέους ανθρώπους να συνεργαστούν με τους μεγαλύτερους. Είμαι σίγουρος πως η συνεργασία πείρας και φρεσκάδας θα μπορούσε να κάνει θαύματα. Άλλωστε πολύ σωστά το τοποθετεί ο λαός μας «Αν οι νέοι ήξεραν ...., Αν οι γέροι μπορούσαν ....»

          Κλείνοντας την συνέντευξη, θέλω να μας  πεις  με τί ασχολείστε πέρα από το Σύλλογο;

         Είμαι Δικηγόρος, Παρ' Αρείω Πάγω και ασκώ μάχιμη δικηγορία από δεκαπενταετίας και διατηρώ δικηγορικό γραφείο στο Κολωνάκι, στην Αθήνα. Αποφοίτησα από τη Νομική Σχολή Αθηνών, ενώ φοίτησα και στη Νομική Σχολή της Macerata στην Ιταλία. Παράλληλα, έχω δραστηριοποιηθεί εκτός από την ΟΛΣΑ και σε πολιτιστικούς συλλόγους. Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του «Μορφωτικού Συλλόγου Ανεμωτισίων Λέσβου», ενώ ήμουν ο εμπνευστής και ιδρυτής του «Παλλεσβιακού Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίου Δημητρίου Αττικής»

Παναγιώτης Λασκαρίδης

Συνέντευξη & Επιμέλεια: Μιχαέλλα Καρούτσου.